λουσώριος

λουσώριος, -ία, -ον (Α)

αυτός που χρησίμευε για αναψυχή («λουσώριον πλοῑον», Επιφάν.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. lusorius «διασκεδαστικός» < λατ. lusor «παίκτης, σκώπτης»].